2012-11-25

Uitzendtechniek 2

UITZENDTECHNIEK 2




In een vorige post vertelde ik al hoe de half uur slots gevuld werden met een aflevering van een serie, aangevuld door fillers en offscreen programma aankondigingen.

In hetzelfde gebouw als waar wij ons kantoor hadden zat het postproductiebedrijf Holland Visions. Wekelijks boekten we daar montage- en audiostudiotijd. De continuity banden werden eerst gemonteerd per uitzenddag, waarna in de geluidsstudio de voice over met Leontien Ceulemans werd opgenomen. We maakten, dacht ik, altijd een hele week continuity tegelijk. 

Volgens een strak schema gingen deze banden vervolgens per koerier naar Londen waar ze in de Molinare studio's van WHSmith TV (aandeelhouder in kindernet)  werden opgeslagen tot ze nodig waren voor de uitzending. Die Studio's lagen aan Fouberts Place, midden in de stad, vlak bij Oxford Street/subway halte Oxford Circus. Benieuwd wie of wat daar nu zit...

Waarom naar Londen? De Nederlandse wet verbood commerciƫle televisie nog. Er waren juridische kronkels te nemen die liepen via Luxemburg en Engeland. Vandaar. Wie er het fijne van wil weten raadplege meester Egbert Dommering, hoogleraar informatierecht sinds 1988, dat deed Kindernet ook tenslotte. Hij was in die begintijd van satelliet- en commerciƫle tv DE autoriteit op het gebied van sluipwegen om de Nederlandse wet te omzeilen en liet zich voor zijn adviezen door alle opkomende tv aanbieders royaal betalen. Was het trouwens wel waard!

Ok, Londen dus. Op de uitzenddag gingen de afzonderlijke banden van de series uit de zes slots en de continuityband van die dag naar de 'uitzendstraat'. Daar werd het geheel in volgorde opgestraald naar de satelliet (Intelsat V), die het signaal vervolgens weer terugstuurde naar de aarde. Kabelnetten met wie we een contract hadden konden het vervolgens opvangen en doorgeven aan hun abonnees. 

Echt technisch is dit verhaal natuurlijk niet. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Veel op videorecorders lijkende grote apparaten, computer- en andere beeldschermen, versterkers, mengpanelen, allemaal heel indrukwekkend. Maar wel in benauwend kleine kamertjes met een gekoptelefoonde techneut die aan knopjes draaide of erop drukte. 

Leuk was het te zien hoe het binnenkomende signaal van de satelliet een seconde of wat achterliep op het uitgaande signaal naar de satelliet toe. Het visualiseerde de tijd die er toch nodig was om die duizenden kilometers tussen Oxford Street en intelsat te overbruggen!

Het bijgevoegde fragment komt van dezelfde uitzenddag as break 2 die ik eerder uploadde (4 januari 1992) en bevat break 1, de openingsbreak. Vandaar de toegevoegde mededeling over het verbod op ongeautoriseerde retransmissie (doorgeven) waar het mee begint


2 comments:

Kelvin said...

Het bekende RTL pakte het andere land

Maarten said...

Was het niet Intelsat V?